عمل اسلیو معده یکی از روشهای مؤثر جراحی چاقی است که با کاهش حجم معده به کاهش وزن کمک میکند. اما مراقبتهای بعد از عمل، بهویژه آگاهی از داروهای ممنوعه بعد از عمل اسلیو، برای جلوگیری از عوارض بسیار مهم است. برخی داروهای رایج میتوانند پس از جراحی خطراتی مثل خونریزی یا زخم معده ایجاد کنند.
رعایت ممنوعات بعد از عمل اسلیو مانند پرهیزهای دارویی، تغذیهای و رفتاری برای حفظ نتایج جراحی ضروری است. در این مقاله از مجله لاغری دکتر عبدو بررسی میکنیم که چرا باید از داروهای ممنوعه بعد از عمل اسلیو پرهیز کرد.
ردیف | عنوان | توضیحات |
---|---|---|
1 | اهمیت توجه به مصرف داروها بعد از اسلیو | – تغییرات در جذب داروها – آسیب به جدار معده – خطر خونریزی داخلی |
2 | لیست داروهای ممنوع پس از عمل اسلیو | – NSAIDs: ایبوپروفن، ناپروکسن – کورتیکواستروئیدها: پردنیزولون، دگزامتازون – داروهای ضدانعقاد خون: وارفارین، هپارین – آنتیبیوتیکهای قوی: مترونیدازول، تتراسایکلین – داروهای آهن با دوز بالا: قرص آهن – ملینها و مسهلهای قوی: سنا، قهوه – داروهای روانپزشکی قوی: لیتیوم، ضد افسردگی |
3 | تداخل دارویی با مکملها و ویتامینها | – کاهش جذب مکملها – تداخل با کلسیم |
4 | داروهای گیاهی و مکملهای غیرمجاز | – تحریک معده – اختلال جذب – فشار بر کبد و کلیه |
5 | نکات پیش از مصرف دارو | – سابقه حساسیت دارویی – لیست داروها و مکملها – شرایط پزشکی خاص |
عمل اسلیو معده باعث کاهش ظرفیت معده و تغییر در نحوه جذب مواد غذایی و داروها می شود. این تغییرات می توانند تاثیر عمیقی بر نحوه عملکرد برخی داروها داشته باشند. معده کوچک تر و حساس تر می شود و در نتیجه، برخی داروها می توانند مشکلات زیر را ایجاد کنند. داروهایی که اسیدی هستند یا خواص تحریک کننده دارند، ممکن است باعث آسیب جدار معده شوند. برخی داروها می توانند جذب ویتامین ها و مواد معدنی را مختل کنند. بدن پس از عمل حساس تر شده و عوارض جانبی داروها ممکن است شدیدتر ظاهر شوند.
در اینجا توضیحات کاملی برای هر دسته از داروهای ممنوعه ارائه می دهیم:
ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، آسپرین از داروهای ضد التهابی هستند. این داروها می توانند مخاط معده را تخریب کنند و به ایجاد زخم یا خونریزی گوارشی منجر شوند. معده کوچک شده بعد از عمل اسلیو، جدار نازک تر و حساس تری دارد و بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرد. خطر خونریزی داخلی در معده کوچک شده با مصرف این داروهای افزایش می یابد. در چنین مواردی استامینوفن به عنوان مسکن ایمن تر پیشنهاد می شود. در صورت نیاز به داروهای قوی تر، پزشک ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند.
پردنیزولون، دگزامتازون از جمله مواردی هستند که در این دسته قرار دارند. این داروها سیستم ایمنی را تضعیف می کنند و ممکن است روند بهبود زخم های جراحی را کند کنند. خطر تحریک معده و عوارض جانبی گوارشی با مصرف داروهای کورتیکواستروئیدها افزایش می یابد. اگر مصرف این داروها برای درمان بیماری هایی مانند آسم یا بیماری های خودایمنی ضروری است، پزشک باید دوز و زمان مصرف را به دقت تنظیم کند.
وارفارین، هپارین از جمله داروهای ضد انعقاد خون هستند که در دسته داروهای ممنوعه بعد از عمل اسلیو قرار دارند. با مصرف این داروها خطر خونریزی داخلی به دلیل حساسیت بیشتر معده کوچک شده وجود دارد. حتی یک دوز کوچک از این داروها ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. در صورت لزوم مصرف این داروها (مانند جلوگیری از لخته های خون)، پزشک باید با انجام آزمایش های منظم سطح انعقاد خون را بررسی کند و داروی جایگزین یا دوز مناسب تجویز کند.
استفاده از چرک خشک کن های قوی مانند تتراسایکلین ها، مترونیدازول بعد از اسلیو ممنوع است. این داروها ممکن است تحریک معده، تهوع و استفراغ ایجاد کنند. جذب این داروها ممکن است به دلیل تغییرات گوارشی پس از عمل مختل شود. پزشک می تواند آنتی بیوتیک هایی با اثرات ملایم تر و با دوز مناسب برای شرایط بیمار تجویز کند.
مکمل های آهن و داورهای حاوی دوز بالای آن از جمله داروهای ممنوعه بعد از عمل اسلیو هستند. این نوع دارو ها می توانند باعث تحریک معده شوند و در معده کوچک شده، مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ و یبوست را ایجاد کنند. تغییر در نحوه جذب مواد مغذی باعث می شود با مصرف دوز بالای آهن مشکلات گوارشی به وجود بیاید. مکمل های آهن مایع یا با دوز کمتر، که معمولاً همراه با غذا مصرف می شوند، گزینه های بهتری هستند. همچنین می توان از مکمل هایی استفاده کرد که با معده حساس سازگارتر هستند.
مصرف این داروها می تواند باعث اسهال شدید شود، که ممکن است منجر به کمبود آب و از دست دادن مواد مغذی شود. معده جدید بعد از عمل اسلیو به سختی می تواند با حجم زیاد آب ناشی از این داروها سازگار شود. مصرف ملین های ملایم مانند شیر منیزیم یا مصرف فیبر طبیعی از طریق میوه ها، سبزیجات و مکمل های غذایی پیشنهاد می شود.
لیتیوم، برخی از داروهای ضدافسردگی جزء داروهای ممنوع پس از عمل اسلیو هستند. جذب این داروها ممکن است به دلیل تغییرات گوارشی پس از عمل، کاهش یا نوسان داشته باشد. با مصرف این داروها عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، سرگیجه و افت فشار خون تشدید می شوند. پزشک می تواند دوز داروها را تنظیم کند یا از داروهایی با اثربخشی مشابه و عوارض کمتر استفاده کند.
این ها برخی از مهم ترین مقالات سایت لاغری دکتر عبدو در ارتباط با جراحی اسلیو معده و موارد مرتبط با آن می باشند.
پس از عمل اسلیو، مصرف ویتامینها و مکملها برای جبران کاهش جذب مواد مغذی ضروری است. اما برخی از این مکملها میتوانند با داروها تداخل داشته باشند. مثلاً آهن ممکن است جذب برخی آنتیبیوتیکها را کاهش دهد یا کلسیم با داروهای تیروئید تداخل ایجاد کند.
همچنین مصرف همزمان ویتامینهای محلول در چربی (مثل A، D، E، K) با برخی داروها نیاز به تنظیم دوز دارد. برای جلوگیری از تداخل، مکملها باید طبق برنامه پزشک یا تغذیهدرمانگر مصرف شوند و از مصرف همزمان با برخی داروها خودداری شود.
گرچه داروهای گیاهی در نگاه اول بیضرر به نظر میرسند، اما پس از عمل اسلیو، مصرف بسیاری از آنها میتواند خطرناک باشد. برخی گیاهان دارویی مثل سنا، شیرینبیان، زنجبیل غلیظ یا چای سبز پررنگ ممکن است باعث تحریک معده، اختلال در جذب داروها یا حتی خونریزی شوند.
همچنین مکملهای لاغری یا انرژیزا که بدون نظارت پزشک مصرف میشوند، ممکن است با داروهای تجویزی تداخل داشته یا باعث فشار بر کبد و کلیه شوند. پس از اسلیو، حتی داروهای گیاهی هم باید با مشورت پزشک مصرف شوند و از هرگونه مصرف خودسرانه پرهیز شود.
قبل از مصرف هر دارویی پس از عمل اسلیو، این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید:
این اطلاعات به پزشک کمک میکند تا داروهای مناسب و ایمن را برای شما تجویز کند.
ممنوعات بعد از عمل اسلیو معده شامل داروهایی مانند NSAIDs (ایبوپروفن و ناپروکسن) و آسپرین است که میتوانند باعث خونریزی یا زخم معده شوند. همچنین، داروهای گیاهی و مکملهای غیرمجاز باید با مشورت پزشک مصرف شوند. مسکنهای ایمن مانند استامینوفن و مصرف آنتیبیوتیکها باید تحت نظر پزشک انجام شود.
بله، اما فقط از مسکن های توصیه شده مانند استامینوفن. داروهای NSAIDs مانند ایبوپروفن و ناپروکسن ممنوع هستند.
مصرف کوتاه مدت هم ممکن است عوارض جدی به دنبال داشته باشد. همیشه با پزشک مشورت کنید.
بله، مکمل ها می توانند به کاهش کمبودهای تغذیه ای کمک کنند، اما باید با مشورت پزشک مصرف شوند.
معمولاً حدود 6 ماه تا یک سال طول می کشد تا معده به شرایط جدید عادت کند. در این مدت مصرف داروها باید با دقت کنترل شود.
داروهای گیاهی نیز ممکن است عوارضی داشته باشند. قبل از مصرف، حتماً با پزشک مشورت کنید.